Dankzij een 4-2 zege op Groot-Ammers 2 blijft ons tweede elftal op titelkoers liggen, maar wie de beginfase van deze thuiswestrijd zag kan zich niet aan de indruk ontrekken dat de ploeg last heeft van kriebels. En dan bedoelen we geen lentekriebels, maar de stress die de titelstrijd met zich meebrengt. Vrijwel iedereen heeft nog het vorig seizoen in het achterhoofd, toen het erg lang prima ging, maar uiteindelijk de titel en promotie gemist werden. Wellicht zat er dus wat faalangst in de benen, maar nadat Isha Raamstijn na een half uurtje voor een 1-0 voorsprong zorgde (foto boven) kwam het vertrouwen terug en de zege niet meer in gevaar.

Het kon in dat eerste half uur overigens alle kanten op. Groot-Ammers speelde onbevangen, maar kwam niet verder dan zes corners en aan de andere kant verzuimde Rowan Dijkstra herhaaldelijk om de score te openen. Zoals gezegd deed Isha dat alsnog en verdubbelde Johan Stal de voorsprong. Hij krulde een vrije trap mooi langs de muur en binnen de palen, nadat de doorgebroken Dylan Bax vlak voor de zestien meter onderuit geschopt werd. Een schoolvoorbeeld van een rode kaart, maar er was één man die geel wel genoeg vond en dat was uitgerekend de man met het fluitje…

Dylan nam direct na rust sportieve wraak door met een beheerste lob voor 3-0 te zorgen. Bij een uitvalletje kwamen de bezoekers op 3-1, maar echt spannend werd het niet meer. Rowan wist zijn vijfde doelrijpe kans voor de verandering wél te benutten, maar binnen de minuut had Groot-Ammers een antwoord: 4-2. Dat werd uiteindelijk ook de eindstand. De vreugde over de zege werd nog wat groter toen bleek dat titelconcurrent Drechtstreek onderuit was gegaan tegen Streefkerk. Met nog drie wedstrijden te gaan en vijf punten voorsprong komt de titel nu wel héél dichtbij, De ploeg mag nu eerst gaan genieten van twee vrije weekeinden.