In deze nieuwe serie op onze website zetten we telkens iemand van GSC/ODS in de schijnwerpers. Hij of zij wordt beschouwd als een échte clubkanjer en geeft zelf aan wie de volgende keer aan de beurt is. Na deel 1 met Piet Bax nu dus deel 2….

Naam: Thomas Scheurwater

Leeftijd: 68

Lid sinds: 1958

Hoe ben je bij GSC/ODS terecht gekomen?  “Ik ben een jongen van de Staart. Merweboys was dichtbij en al mijn vrienden speelden er. Dus een keuze, die voor de hand lag”

Wat doe/deed je bij de club? “Momenteel assisteer ik de penningmeester met bepaalde werkzaamheden. Daarvoor heb ik een aantal dingen gedaan zoals commissielid nieuwbouw accommodatie Stadspolders, was veertig jaar bestuurslid; vooral penningmeester, maar ook een aantal jaren als voorzitter. Verder was ik leider van een jeugdteam en een aantal jaren leider van de veteranen. En uiteraard betrokken bij de drie fusies, die we achter de rug hebben”

Welke voldoening haal(de) je uit jouw vrijwilligerswerk bij GSC/ODS? “Ik heb dat al die jaren gedaan omdat ik het leuk vond. Maar om te zeggen dat het altijd leuk was gaat te ver.  Er zijn veel moeilijke jaren geweest, waarin het sportief en financieel nou niet bepaald voor de wind ging.  Besturen was toen echt niet altijd een pretje. De fusies die toen volgden waren absoluut noodzakelijk om te overleven.

Echter, het was niet altijd gemakkelijk om iedereen te overtuigen. Terugkijkend denk ik dat het juiste beslissingen zijn geweest. Eind tachtiger jaren voorspelde ik dat er over dertig jaar nog zo’n acht clubs over zouden zijn in Dordrecht. Nu in 2017 denk ik dat ik er niet zo heel ver naast zit….”

Wat doe je in het dagelijks leven? “Ik ben sinds medio 2010 met pensioen. Daarvoor heb ik onder meer gewerkt voor de gemeente Dordrecht. Mijn laatste functie was controller bij de Veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid”

Favoriete club: Feyenoord

Favoriete speler: Johan Cruijff

Wat is het leukste/mooiste dat je ooit bij onze club hebt meegemaakt? “Pffff, dat is nogal wat. Een aantal. De leukste tijd was zonder meer de tijd in het 1e elftal. Ik heb dat ongeveer 15 jaar volgehouden. Daarna ben ik in de veteranen gaan voetballen tot mijn 62-ste jaar. Die tijd in het 1e elftal was best bijzonder, want in die hele periode viel er geen kampioenschap te vieren, maar ook geen degradatie.

Wel moesten we in de zeventiger jaren tweemaal een beslissingswedstrijd spelen tegen Merwede (later Amstelwijck) om niet te degraderen. De eerste wedstrijd eindigde gelijk en een week later wonnen we in de verlenging met 3-0. Het voetbal leefde in die tijd meer dan nu. De wedstrijden waar ik het over heb werden gespeeld op het Sportpark en trokken meer dan 3.000 toeschouwers. In die tijd haalden we ook de halve finale van de Dordtenaar Cup. Ook op het Sportpark met hetzelfde aantal toeschouwers.

De mooiste herinneringen komen uit de bestuurlijke periode. Er was altijd werk aan de winkel en dat eiste veel vrije tijd. Mijn echtgenote deed daar nooit moeilijk over en daardoor kon ik dat werk lang doen. Ik ben er door de leden  veel voor geëerd en dat heeft mij veel goed gedaan. Dankzij de leden heb ik de volgende onderscheidingen gekregen: Lid van Verdienste, Erelid, Johan de Wittspeld van de gemeente Dordrecht, Lid van verdienste van de KNVB en een Koninklijke Onderscheiding”

En wat is jouw naarste herinnering? “Het plotseling overlijden van Jaap van der Wiel heeft mij erg aangegrepen. Het was zo verschrikkelijk triest. Daarnaast de tijd dat je afscheid moest nemen van mensen met wie je jaren hebt samengewerkt. Ik denk hierbij aan Piet Zwang, Daan van IJk en Piet Bouman. Stuk voor stuk mensen die een groot hart hadden voor de club. Wat ook heel erg naar is, was dat je als bestuurslid moest optreden tegen mensen die zich op de club niet konden gedragen en waar je afscheid van moest nemen. Dat viel niet mee en werd soms heel persoonlijk”

Omschrijf GSC/ODS in één korte zin!  “Een geslaagd samenraapsel van mensen uit diverse verenigingen”

Wie vind jij een echte clubkanjer en moeten we dus volgende keer hier aan het woord laten? “Ik denk aan een echte mopperkont, die echter alle vele jaren aan de vereniging is verbonden. Ondanks dat zijn favoriete elftal, waar hij zijn ziel en zaligheid aan gaf, niet meer bestaat blijft hij vrijwilligerswerk doen. De naam is Klaas de Groot. Maar als je Klaas zegt dan zeg je ook Anneke. Dus eigenlijk twéé clubkanjers.